«نقدینگی»؛ درد اصلی دارو

 تامین داروی کشور تا قبل از آزادسازی نرخ ارز، با معضل تامین ارز ترجیحی دست به گریبان بود و امروز هم بعد از آزادسازی نرخ ارز، درد اصلی آن «نبود نقدینگی» است؛ به طوری که گفته می‌شود میزان تسهیلات پرداختی به صنعت بابت تولید داروهای داخلی باید دو تا سه برابر و در داروهای وارداتی باید حداقل پنج برابر سال گذشته باشد و مشکل آنجاست که در کنار افزایش نیاز به نقدینگی، تزریق اعتبار از سوی سازمان‌های بیمه‌گر و همچنین سازمان برنامه و بودجه هم کاهش یافته و همین موضوع، «پایداری» در بازار دارویی کشور را با چالش جدی مواجه کرده است.
طرح دارویاری با هدف اصلاح سیاست‌های ارزی در حوزه دارو کلید خورد. بر این اساس قرار شد تا در قالب طرح دارویاری، ارز دارو در راستای رفع مشکلات تامین ارز دولتی که در برخی اقلام کمبودهای شدیدی را ایجاد کرده بود، آزاد شده و همچنین در جهت رفع چالش‌هایی مانند قاچاق معکوس داروهای ارزان ایرانی به کشورهای همسایه که کمبودهای دارویی را هم در کشور تشدید می‌کرد، گام برداشته شود تا ثبات به بازار دارویی کشور  بازگشته و بیماران با خیال راحت بتوانند داروهایشان را تامین کنند. در عین حال از آنجایی که آزادسازی نرخ ارز دارو، افزایش قیمت داروها را به دنبال داشت، مجریان طرح دارویاری اعلام کردند که با انتقال یارانه دارو از طریق بیمه‌ها به مردم، پوشش بیمه‌ای داروها را افزایش داده، اقلام بیشتری از داروها را زیر چتر بیمه‌ها برده و در عین حال قیمت دارو را بدون افزایش پرداخت از جیب مردم، به سمت واقعی شدن سوق می‌دهند. بر همین اساس هم اعتباری ۷۳ هزار میلیاردی برای اجرای طرح دارویاری در نظر گرفته شد و بنا شد این پول از طریق بیمه‌ها، قیمت دارو را برای مردم تحت پوشش بیمه و بدون افزایش  قیمت، نگه دارد.  
* کمبودهای دارویی در پسادارویاری
با این حال تنها با گذشت چند ماه از اجرای این طرح و با آغاز فصل سرد، مجددا کمبود برخی اقلام بر بازار دارویی کشور چیره شد و مشکلاتی در تامین داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، سوسپانسیون‌های کودکان، سرم، برخی داروهای وارداتی و... ایجاد شد؛ موضوعی که البته دلایل متعددی اعم از احتکار، کمبود نقدینگی صنعت داروسازی، عدم اصلاح قیمت برخی داروها و ... برای آن مطرح شد که البته بعد از چند هفته با افزایش سریع واردات و همچنین چند برابر شدن تولیدات داخلی و البته اصلاح قیمت‌ها برای تولیدکنندگان، این کمبودها تا حد زیادی رفع شدند. با این حال مسئولان سازمان غذا و دارو همچنان نگران بی‌ثباتی بازار دارویی کشور هستند و علت کمبودها در پسادارویاری را کمبود نقدینگی در حوزه دارو عنوان می‌کنند؛ چراکه با آزاد سازی نرخ ارز، میزان نقدینگی مورد نیاز برای تامین داروهای وارداتی و همچنین تامین مواد اولیه وارداتی برای داروهای تولید داخلی چندین برابر شده است؛ این در حالی است که تاکنون نه بانک‌ها در راستای ارائه تسهیلات مصوب به صنایع دارویی، برخلاف قول‌هایشان، اقدامی قابل توجه کرده‌اند و نه سازمان برنامه و بودجه اکنون که در واپسین روزهای سال به سر می‌بریم، تمام اعتبار مصوب دارویاری را پرداخت کرده است؛ موضوعی که می‌تواند تهدید برای بروز کمبودهای دارویی بیشتر بویژه در سال آتی باشد. بر همین اساس دکتر سید حیدر محمدی- رییس سازمان غذا و دارو اعلام می‌کند که علت کمبودهای دارویی این است که نقدینگی و سرمایه در گردش ما ثابت مانده، اما نیاز به آن پنج برابر شده است. بنابراین اگر بخواهید با همان نقدینگی قبلی دارو را تامین کنید، می‌توانید یک‌پنجم داروهای وارداتی را تامین کنید.
* مصائبِ تامین دارو
دکتر سیدحیدر محمدی درباره وضعیت ذخایر دارویی، کشور گفت: وقتی می‌گوییم ذخایر دارویی‌مان خوب است، ممکن است این سوءتفاهم ایجاد شود که همه چیز خوب است و نیاز به اقدامی وجود ندارد. بر این اساس همواره باید درباره مشکلاتی که دارد ایجاد می‌شود، هشدار دهیم. زیرا زمانیکه هشدار نمی‌دهیم، توجهی نمی‌شود و وقتی هم توجه نشود، در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی مصیبت برایمان ایجاد می‌شود. وی افزود: مشخص است که اگر کوچک‌ترین اغماضی در حوزه دارو و تجهیزات پزشکی داشته باشیم، مردم بلافاصله آسیب آن را در مراکز درمانی، داروخانه‌ها و سبد دارویی می‌بینند و سلامت مردم تحت تاثیر قرار می‌گیرد. ما طی دو تا سه ماه اخیر تمام تلاش‌مان در «تامین» بود و با توجه به اهمیت این موضوع نیز، در حال حاضر سازمان غذا و دارو اصلا دنبال سیاست‌گذاری‌های بلندمدت نیست و بیشتر پیگیریم تا در کوتاه‌مدت بتوانیم مشکلات کمبودها را برای رسیدن به یک ذخیره پایدار شش ماهه رفع کنیم و بعد از این اقدام، به سمت سیاست‌گذاری‌های کلان حرکت کنیم. البته ضمن حرکت هم یکسری از سیاست‌گذاری‌های بلندمدت را انجام می‌دهیم، اما به شرطی که به حوزه تامین‌مان آسیبی وارد نکند.
* «نقدینگی»؛ درد اصلی دارو
محمدی ادامه داد: تا قبل از آزادسازی نرخ ارز، مشکل تامین ارز ترجیحی داشتیم، اما امروز بعد از آزادسازی نرخ ارز، مشکل اساسی‌مان نقدینگی است. بازار دارویی ما در سال ۱۳۹۸ حدود ۲۸۰۰۰ میلیارد تومان بود. سال ۱۳۹۹ بالغ بر ۳۵۰۰۰ میلیارد تومان و سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۶۵۰۰۰ میلیارد تومان بود و برای امسال برآورد ما از بازار دارویی حداقل ۱۲۰ هزار میلیارد تومان است. زیرا در بخش داروی تولید داخلی ۳۰ الی ۴۰ درصد ارزبری داشته‌ایم که اگر آن را تبدیل به نیمایی کنیم،‌ مشخص است که نیاز به نقدینگی رشد قابل توجهی داشته است. وی گفت: در حوزه داروهای وارداتی که ۱۰۰ درصد ارزبر هستند، باتوجه به میزان ارزبری، افزایش نیاز به نقدینگی بسیار بالاتر بوده است. در حال حاضر درد اصلی صنعت دارو، رشد نیاز به نقدینگی است که باید تامین شود. البته از آنجایی که سهم داروی وارداتی در بازار دارویی ما کاهش یافته، وضعیت مناسب‌تر شده است. باید توجه کرد که در ۹ ماهه اول سال ۱۴۰۱، در بازار دارویی کشور، سهم واردات یک درصد و سهم تولید داخلی ۹۹ درصد بوده است که در سال گذشته، سهم تولید داخلی ۹۸.۲ درصد بود.