صفحه اول
فرمان اجرایی ترامپ برای بازگرداندن عنوان تاریخی «وزارت جنگ» بیش از یک تغییر اسمی ساده است. این اقدام نمادی از بازگشت رویکرد تهاجمی به سیاست خارجی آمریکاست. استفاده از چنین عنوانی، به معنای تاکید بر قدرت نظامی و آمادگی برای مداخلات جهانی است. این فرمان همچنین سیگنالی روشن برای متحدان و دشمنان آمریکا در مناطق حساس جهان محسوب می‌شود و نشان می‌دهد که واشینگتن قصد دارد بر اصل «فشار و تهدید» در سیاست خارجی تاکید کند. بازگشت به عنوان «وزارت جنگ» یادآور رویکردی است که پیش‌تر در جنگ‌های جهانی و دوران جنگ سرد شاهد آن بودیم؛ نمادی از سلطه‌گرایی و آماده‌سازی برای رویارویی نظامی گسترده که پیامدهای جدی برای امنیت جهانی دارد. سیاست‌های جنگ‌طلبانه آمریکا در خاورمیانه و دیگر نقاط جهان، هزینه‌های انسانی و اقتصادی غیرقابل چشم‌پوشی به همراه داشته است. بر اساس گزارش مؤسسه واتسون، از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۳، بیش از ۹۴۰ هزار نفر در عراق، افغانستان، سوریه، یمن و پاکستان کشته شده‌اند که بیش از ۴۳۲ هزار نفر از آن‌ها غیرنظامی بوده‌اند. اقتصادهای منطقه‌ای نیز تحت تأثیر مستقیم این مداخلات قرار گرفته‌اند. هزینه‌های جنگ‌های آمریکا بالغ بر ۸ تریلیون دلار برآورد می‌شود که شامل هزینه‌های نظامی، مراقبت‌های بهداشتی برای آسیب دیدگان، بازسازی مناطق آسیب‌دیده و هزینه‌های مرتبط با مهاجرت و پناهجویان است. این ارقام نشان می‌دهند که سیاست‌های جنگ‌طلبانه واشینگتن نه تنها جان میلیون‌ها انسان را تهدید می‌کند، بلکه اثرات اقتصادی مخربی بر کشورهای منطقه و حتی متحدان آمریکا دارد. نقض حقوق بین‌الملل و پیامدهای سیاسی سیاست‌های جنگ‌طلبانه آمریکا، نقض آشکار حقوق بین‌الملل و حاکمیت ملی کشورها را به همراه داشته است. حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل در کشتار مردم غزه، مداخلات نظامی در لبنان، سوریه و یمن، مشارکت فعال در جنگ اوکراین با گسیل کمک های نظامی و غیر نظامی به کیف، حمله مستقیم به تأسیسات هسته‌ای صلح آمیز ایران و تهدید اخیر کشور ونزوئلا، نمونه‌هایی از این اقدامات هستند که با اصول سازمان ملل متحد و قوانین بین‌المللی در تضادند. حقوق بین‌الملل، حاکمیت ملی و امنیت جمعی، ستون‌های ثبات جهانی هستند؛ اما سیاست‌های آمریکا این چارچوب‌ها را به چالش کشیده است. بازگشت «وزارت جنگ» نمادی از اولویت دادن به زور نظامی بر دیپلماسی و حقوق بین‌الملل است و نشان می‌دهد که واشینگتن به جای راهکارهای چندجانبه، بر سیاست فشار حداکثری و تهدید نظامی متمرکز است. تهدید ثبات جهانی بازگشت به عنوان «وزارت جنگ» نه تنها محدود به آمریکا نیست، بلکه پیامدهای راهبردی گسترده‌ای برای امنیت جهانی دارد. این اقدام می‌تواند منجر به تشدید رقابت‌های نظامی و سیاسی، افزایش خرید تسلیحات و ایجاد جو عدم اعتماد در سطح بین‌المللی شود. سیاست ترامپ با چنین اقدامات نمادین، احتمال درگیری‌های مستقیم یا نیابتی در خاورمیانه، آمریکای لاتین و حتی شرق آسیا را افزایش می‌دهد. این سیاست‌ها همچنین می‌توانند چرخه‌ای از بی‌ثباتی، رقابت تسلیحاتی و تضعیف نهادهای بین‌المللی ایجاد کنند و ریسک درگیری‌های منطقه‌ای و جهانی را بالا ببرند