تجربه های دفاع مقدس

 حسین قرایی - معلم- تجربه موفق دفاع مقدس در عین آنکه از مصادیق عمل به نظریه انقلابی است، از مصادیق عمل به شعارهای فطری انقلاب اسلامی و میدان دادن به جریان انقلابی کشور است که در گام دوم نیز باید به عنوان سرمشقی مطمئن به آن توجه کرد.
درس‌ها و تجربیات ملت ایران در هشت سال دفاع مقدس محصور به آن زمان تاریخی و دارای تاریخ انقضا نیست بلکه یک مکتب رفتاری با قابلیت بازتولید و استفاده در هر زمان و مکانی است. دولت دوازدهم یا هر دولت دیگری چنانچه این آموزه‌ها و تجربیات تاریخی را چراغ راه خود کنند می‌تواند یک روند رو به جلو، توسعه‌مدار، پیشرفت‌خواه، رفاه و عدالت‌گستر همراه با پایبندی و وفاداری به مردم و اهداف انقلاب اسلامی را محقق سازد و در صورت بی‌توجهی و عدول از آن روز به روز بیشتر از مردم و انقلاب فاصله خواهد گرفت.
مردمی بودن و اتکا به مردم: جنگ با رژیم بعث در شرایطی بر ایران اسلامی تحمیل شد که هنوز انقلاب اسلامی تثبیت نشده و کشور در شرایط مناسب و باثباتی از لحاظ نظامی، اقتصادی، سیاسی و ... قرار نداشت اما امام خمینی(ره) در همان سال آغازین جنگ با اشاره به عامل کلیدی در پیروزی انقلاب اسلامی، یعنی مردم، تصویری امیدبخش پیش‌روی ملت ترسیم کردند. ایشان از همان ابتدا بر این مسئله تأکید کردند که با استفاده از ظرفیت مردمی و نیروی انقلابی که به فعلیت رسیده‌اند، می‌توان در مقابل متخاصم ایستادگی کرد و بر آن پیروز شد.
خودباوری و خودکفایی: ایران در حالی هشت سال جنگ تحمیلی را تاب آورده و استقامت ورزید که هیچ کشوری - به علت جو ارعابی که استکبار بر جامعه جهانی در مقابل کشور حاکم کرده بود - حاضر به فروش قطعات، ادوات نظامی یا تعمیر تسلیحات جنگی ایران نبود. در نتیجه ایران اسلامی با خودباوری تلاش کرد تا به دانش لازم در این حوزه دست یابد؛ دانشی که نه رهاورد آموزش غرب که ماحصل تلاش جوانان و متخصصان ایرانی در خلال سال‌های سخت جنگ بود. این «خودباوری» ایران را در این زمینه به سمت یک «خودکفایی» نسبی برده و قدرت درونی انقلاب اسلامی و تفکر انقلابی را به رخ جامعه جهانی کشید.
 عزت‌طلبی و اقتدار: عاملی که ایران را در هشت سال جنگ همه‌جانبه در مقابل کشورها و جریان‌های ضدانقلاب اسلامی، به رغم تمامی مشکلات و کمبودها سر پا نگه داشت و مانع از سقوط زودهنگام انقلاب اسلامی شد نرفتن به زیر بار زور و در مقابل، اقتدارخواهی و عزت‌طلبی بود.
 وحدت و انسجام: دفاع مقدس یکی از آشکارترین جلوه‌های وحدت ملی - فارغ از دین، مذهب، قومیت و ‌نژاد - بود. این مسئله نشانگر این است که «منافع ملی» خط قرمز و فصل مشترک میان تمام طبقات فکری، قومی و سیاسی در ایران است که می‌تواند به عنوان یک سرمایه فکری ارزشمند و تعیین‌کننده و اتحادساز در تصمیمات کشوری مطرح باشد. وحدت و انسجام ملی در هشت سال دفاع مقدس و همچنین پیش و پس از آن، برگی از یک تجربه ممکن و موفق پیش روی دولت‌هاست.
دوران دفاع مقدس مملو از تجربیات ارزشمند بسیاری است که باید مورد بررسی و استفاده قرار گیرد. دورانی‌که اندکی پس از انقلاب، کشور بدون آمادگی لازم از طرف نظام بعث عراق که از حمایت‌های همه جانبه تمام ابرقدرت‌های دنیا برخوردار بود مورد حمله نظامی قرار گرفت اما به‌رغم همه مشکلات و حتی برخی فتنه‌های داخلی که کشور طی آن سال‌ها با آنها مواجه بود، سرانجام توانست از این مبارزه سربلند خارج شود. دستاوردهای موشکی و نظامی بازدارنده کنونی کشور پس از سال‌هایی که حتی توان تولید کوچکترین ادوات جنگی را نداشتیم، نتیجه تکیه برتوان متخصصان داخلی در شرایط تحریم آن دوران کشور است.
انقلاب اسلامی ایران از ابتدای پیروزی همواره از طرف استکبار جهانی و ایادی آنها مورد تهدید قرار گرفته است. گرچه جنگ نظامی پس از هشت سال پایان یافته است اما سال‌هاست دشمنی که نتوانست از مسیر نظامی انقلاب اسلامی را از پای درآورد، هجمه اقتصادی، فرهنگی و رسانه‌ای را بر علیه کشورمان آغاز کرده است. این جنگ‌های تحمیلی گرچه از نظر نمود متفاوتند، اما ماهیت آنها یکی است و می‌توان از تجربیات گذشته در این برهه نیز استفاده کرد. اگرچه دفاع مقدس مربوط به مقطعی خاص از تاریخ انقلاب اسلامی است، اما درس ها ، عبرت ها و ظرفیت الگو گیری آن، قطعاً منحصر به دوره ای خاص از تاریخ این کشور و انقلاب نیست، بلکه ظرفیت های الگو گیری از این تجربه موفق، فرازمانی و فرا مکانی است.