صفحه اول
فرهاد قویدل- خودکفایی و بومی سازی بهترین فرایند برای کشورهای در حال توسعه است.بدون شک از مهمترین اهداف توسعه ساخت داخل، از یک طرف جذب قدرت ساخت قطعات و سایر نیازمندی های صنعت فولاد خوزستان و از طرف دیگر توانمندسازی سازندگان در حوزۀ فناوری های مرتبط می باشد. توانمندی های تکنولوژیکی باعث تسریع در جذب تکنولوژی های دیگر شده و توانایی توسعه آنها و خلق دانش های جدید را افزایش می دهد. اقتصاد مقاومتی دارای ابعاد متفاوتی است که در سند سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغشده از سوی مقام معظم رهبری (مد ظله) ترسیم شده است. حمایت از تولید ملی، تکیه بر مردم، و دانشبنیان بودن اقتصاد سه بعد کلیدی این سیاستها هستند که الزاماتی را در بُعد خرد (خانوارها و بنگاههای تولیدی و خدماتی کشور) و در بعد کلان (سیاستگذاری دولتی) ایجاد میکنند. شرکت سرمایهگذاری پارسیان به عنوان یک شرکت خصوصی پیشرو در زمینه زنجیره ارزش فولاد، با طرحریزی یک نظام یکپارچه و سیستماتیک بومیسازی در صنایع زیرمجموعه خود در حال پیگیری این ابعاد اقتصاد مقاومتی است. برای رسیدن به خودکفایی صنعتی باید به موضوع ارتباط صنعت با دانشگاه و نقش پژوهش و تحقیق و توسعه در صنعت به طور ویژه ای پرداخته شود؛ چرا که در صورت عدم حضور قدرتمند نیروی متخصص در جبهه صنعتی کشور، هیچگونه توفیقی در بومی سازی و خودکفایی صنعتی حاصل نخواهد شد. موفقیت در امر بومی سازی نیازمند همکاری همه جانبه ی تمام مسئولان کشور است. زیرا در صورتی که فقط شعار حمایت سر داده شود و هیچ گونه تلاشی در جهت حمایت از صنعتگر صورت نگیرد، نه تنها موجب ایستایی صنعت کشور می شود، بلکه موجب ناامیدی و دلسرد شدن صنعتگران و متخصصان کشور میشود. همانگونه که در سند چشم انداز 20 ساله جمهوری اسلامی ایران ذکر شده است، کشور ایران باید به جایگاه اول خاورمیانه در بخش تولید فناوری برسد و این جایگاه با حضور نخبگان و دانشمندان کشور دست یافتنی است. در میان همه این مسائل نباید تلاش و تکاپو برای باز کردن راه های سخت را به بهانه ی عدم حمایت و.. کنار گذاشت . ما همان مرمانی هستیم که وقتی بخواهیم از محدودیت ها فرصت خواهیم ساخت و موفق خواهیم شد. شاید در نگاه اول خرید فناوری از کشورهای پیشرفته و توسعه یافته صنعتی (در صورت نبود تحریمهای ظالمانه)، راهکاری بسیار خوب برای پیشرفت کشور باشد؛ اما همیشه اینگونه نیست. اول اینکه صاحبان تکنولوژی قیمت های سرسام آوری برای فروش پیشنهاد میدهند و در این حالت خروج ارز بسیار زیادی از کشور اتفاق میافتد. ثانیاً آنها همواره کشورهای خریدار فناوری را به نوعی وابسته به خود نگه میدارند. پس عملاً با خرید فناوری، کشور ما صاحب دانش فنی نمیشود. مگر اینکه متخصصان داخلی در جهت مهندسی معکوس آن فناوری اقدام کنند که ممکن است دستیابی به بسیاری از اطلاعات حاصل شود. این را باید دانست که بسیاری از قطعات و دستگاه هایی که از کشورهای خارجی به کشور ما وارد میشود، آنقدر پیچیده نیستند که متخصصان داخلی نتوانند آنها را داخلی سازی کنند. دلیل این موضوع شاید عدم اقبال صنایع کشور برای پرداخت هزینه تحقیق و توسعه باشد. یکی از مواردی که موجب عقب ماندگی صنعت کشور از دانش و فناوری روز دنیا شد، جنگ تحمیلی 8 ساله بود. برای جبران خسارات ناشی از جنگ تحمیلی و بازسازی ویرانه های آن نیاز به صرف وقت و انرژی بسیاری بود و با گذشت چند دهه از آن واقعه هنوز هم آثار جنگ در بسیاری از مناطق کشور وجود دارد. پس از جنگ و ناامیدی دشمن از غلبه بر ایران اسلامی، دشمن تلاش کرد با تحریم های ظالمانه، مسیر حرکت ایران برای نیل به اهداف والا را ناهموار کند. به طوری که هر ساله به شدت تحریم های خود افزوده است. این دو مورد (جنگ تحمیلی و تحریم های ظالمانه) عوامل خارجی بودند که مانع پیشرفت صنعتی ایران شدند.