برای فیلم «شهر خاموش»؛
احمد بهرامی جایزه بهترین کارگردانی
جشنواره تالین ۲۰۲۲ را برد
جشنواره تالین شب پیش با برگزاری مراسم اختتامیه و اهدای جوایز به برندگان به پایان راه رسید و جایزه بهترین کارگردانی را به احمد بهرامی برای «شهر خاموش» اهدا کرد.
به گزارش سایت جشنواره، بیست و ششمین دوره جشنواره شبهای سیاه تالین ( PÖFF) شنبه شب برگزار شد.
در این مراسم جوایز به برندگان در ۵ بخش رقابتی جشنواره اهدا شد. در بخش رقابتی اصلی جشنواره فیلم کمدی سیاه «مامان راننده» ساخته هیلمار اودسون به عنوان فیلم برتر جشنواره جایزه ۲۰ هزار یورویی را دریافت کرد.
در بخش بهترین کارگردانی احمد بهرامی برای فیلم «شهر خاموش» به عنوان برنده جایزه ۵هزار یورویی انتخاب شد. هیات داوران چنین کار وی را ستودند: کارگردان با تصویر کردن مکانی غمانگیز و ویران شده، درام باستانی و جهانی خلق کرده که شبیه یک تراژدی شکسپیری است. علاوه بر این بازی بازیگران جذاب است. هیچ گاه نمیتوان فضای استعاری را با تصویرسازی شاعرانه که گویی همه چیز در خواب میگذرد، فراموش کرد. این فیلم جشن سینما و هنر است. جایزه بهترین فیلمنامه به شاهار روزن و دودو بوسی برای «اردکها» اهدا شد که افسانهای شهری برای دستیابی به چیزی نادر است و دنیای آشفته موجود در رژیم صهیونیستی را تصویر میکند. قربان اسماعیلف جایزه بهترین بازیگر مرد را برای ایفای نقش یک پدر ستمگر در فیلم «سرد مثل مرمر» و آنتونیا زگرز برای ایفای نقش آنا در فیلم «تنبیه» جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره را دریافت کردند. جایزه بهترین موسیقی هم به آهنگساز استونیایی تونو کوویتس برای موسیقی فیلم «مامان راننده» اهدا شد.
داوری این بخش را هایده صفی یاری، آدام بالاژ آهنگساز مجار، آندرس کلینرت کارگردان آلمانی و بیجایا جنا بازیگر هندی به ریاست الدیکو انیادی فیلمساز مجار برعهده داشتند.
«جنگ جهانی سوم» هومن سیدی که نماینده ایران در اسکار ۲۰۲۳ است، از دیگر فیلمهای ایرانی حاضر در جشنواره شبهای سیاه تالین بود.
در این دوره از جشنواره شبهای سیاه تالین در مجموع ۱۷۹ فیلم بلند و ۲۴۴ فیلم کوتاه از ۷۵ کشور دنیا به نمایش درآمد. جشنواره بینالملی فیلم شبهای سیاه تالین از ۱۱ تا ۲۷ نوامبر (۲۰ آبان تا ۶ آذر) در استونی برگزار شد.
ایران منتظر رأی یونسکو؛ پرونده ۶ اثر باز شد
هفدهمین نشست کمیته بینالدولی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس یونسکو از امروز آغاز به کار میکند و قرار است شش میراث ناملموس ایران که پرونده آنها مشترک با کشورهای دیگر تهیه شده است، به بررسی و رأی گذاشته شود.
علی دارابی، معاون میراثفرهنگی کشور درباره این پروندهها توضیح داد: هفدهمین نشست کمیته بینالدولی پاسداری از میراثفرهنگی ناملموس در شهر رباط مراکش ۶ تا ۱۲ آذرماه ۱۴۰۱ برگزار میشود و در این نشست، شش پرونده «هنر سوزندوزی ترکمن»، «هنرساختن و نواختن عود»، «پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی»، «یلدا/ چله»، «جشن مهرگان» و «مهارت سنتی ساختن و نواختن رباب» از کشورمان برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو مورد ارزیابی قرار میگیرد.
او افزود: با توجه به محدودیتهای ایجاد شده از سوی یونسکو برای ارسال پروندهها، هر کشور عضو، هر دو سال یکبار فقط یک سهمیه ملی برای ثبت جهانی دارد که سهمیه کشورمان در سال گذشته به پرونده «هنر خوشنویسی» اختصاص داده شد. با توجه به اینکه امسال سهمیه نداشتیم، تهیه و تدوین شش پرونده به شکل مشترک با تعدادی از کشورها بهمنظور استفاده از سهمیه آنها، در دستور کار قرار گرفت. ارزیابیهای اولیه حاکی از آن است که حداقل سه پرونده از شرایط مطلوبتری برخوردارند. دارابی یادآور شد: تاکنون ۱۷ عنصر میراث فرهنگی ناملموس از کشورمان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
ایران پیشتر پروندههای «مهارت ساختن و نواختن عود»، به صورت مشترک با کشور سوریه و «جشن مهرگان» به شکل مشترک با تاجیکستان را به یونسکو فرستاده بود که به دلیل نیاز به اصلاح ریفر شد. (به معنای امکان بررسی پرونده در چرخه یا اجلاسهای بعدی)
برخی کارشناسان مطلع از دلایل پذیرفته نشدن پرونده «عود» گفته بودند: تهیه این پرونده با مشارکت سوریه و بدون در نظر گرفتن دیگر کشورهای عربی که عود در آنها رواج دارد، اقدامی خطا بود. این پرونده توسط کسانی تهیه شد که پرونده کمانچه را تهیه کرده بودند. اینکه پرونده کمانچه از نظر کارشناسی، پرونده موفقی بود و در فهرست یونسکو ثبت شد و به همین دلیل هم انتظار میرفت که عود نیز در فهرست ناملموس یونسکو جهانی شود.
از سوی دیگر، گفته شده بود پرونده عود را با عجله از روی پرونده کمانچه رونویسی کردهاند. این پرونده پس از اصلاح از سوی سوریه و با مشارکت ایران بار دیگر تحویل یونسکو شد.
ظر کارشناسان یونسکو درباره پرونده «مهرگان» که از سوی ایران ارایه شده بود نیز بر این بود که این جشن در کشور تاجیکستان، زندهتر و گستردهتر از ایران است، از همین رو پرونده مهرگان از سوی تاجیکستان با مشارکت ایران اصلاح و دوباره ارائه شد.
ایران همچنین پرونده «یلدا» را قبلاً به یونسکو فرستاده بود که دلیل محدود شدن آن به جغرافیا و گستره فرهنگ ملی ایران، پذیرفته نشد و در نهایت، این پرونده با عنوان «یلدا یا چله» از سوی افغانستان با همکاری ایران ارائه شده است. پرونده چند ملیتی «پرورش کرم ابریشم و تولید سنتی ابریشم برای بافندگی» نیز با مشارکت هفت کشور ایران، افغانستان، آذربایجان، ترکیه، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان به یونسکو فرستاده شده است که گفته شده این پرونده شانس بالاتری برای ثبت در یونسکو دارد. ایران همچنین در پرونده «هنر سوزندوزی ترکمن» با ترکمنستان همکاری داشته است و پرونده «مهارت سنتی ساختن و نواختن رباب» را با همکاری تاجیکستان و ازبکستان به یونسکو فرستاده است.
نمایش «لامینور» مهرجویی امروز در جشنواره هند
فیلم سینمایی «لامینور» اثر داریوش مهرجویی امشب (۶ آذر ماه) در جشنواره فیلم هند (گوآ) به نمایش درخواهد آمد.
جشنواره بینالمللی فیلم هند (IFFI) که با نام فستیوال گوآ شناخته میشود، یکی از پانزده رویداد رقابتی تقویم فیاپف (فدراسیون انجمن بین المللی تهیهکنندگان) است که از آنها به عنوان جشنواره های الف یاد میشود که هر ساله در شهر ساحلی گوآ در جنوب غربی هند برگزار می شود و در این دوره در بخش مسابقه میزبان «لامینور» تازهترین ساخته داریوش مهرجویی است. «لامینور» بیست و هفتمین فیلم بلند سینمایی داریوش مهرجویی است که به تهیهکنندگی رضا دُرمیشیان تولید شده است.
فیلم داستان عشق به موسیقی است و دختر جوانی که عاشق موسیقی است اما پدرش مخالف موسیقی و مدام دخترش را محدود و سرکوب میکند.
علی نصیریان،سیامک انصاری، پردیس احمدیه،علی مصفا،مهرداد صدیقیان،بیتا فرهی، بهناز جعفری،کاوه آفاق،امرالله صابری،رضا داودنژاد،دیبا زاهدی ، سیامک ادیب،محمد رضا شهبانی نوری،شراره رنجبر،محمد جواد جعفرپور … و فریماه فرجامی از بازیگران «لامینور» هستند.
وحیده محمدیفر و داریوش مهرجویی ( نویسندگان فیلمنامه) ، هایده صفی یاری ( تدوین) ، محمد رضا دلپاک ( طراحی و ترکیب صدا) ، کریستف رضاعی( موسیقی) ، عبدالله اسکندری ( طراح گریم )، بهرام بدخشانی (مدیر فیلمبرداری) ، گلناز گلشن ( طراحی لباس)، امیر حسین حداد ( طراحی صحنه) ، امیر حاتمی ( صدابردار)، فرید ناظر فصیحی( جلوههای بصری) ، حمید غفارزاده ( برنامه ریزی و دستیار اول کارگردان) و امیر سیدی ( دستیار کارگردان) از عوامل اصلی «لامینور» هستتد. پنجاه و سومین جشنواره بینالمللی فیلم گوآ از تاریخ ۲۰ تا ۲۸ نوامبر (۲۹ آبان تا ۷ آذر) برگزار میشود.
چرا «کاسیوس فردوسی پور » اجرا نشد؟
«کاسیاس فردوسیپور» عنوان نمایشی است نوشته و کار حسن معجونی که قرار بود ۱۰ سال پیش یک تک اجرا داشته باشد اما این نمایش هرگز اجرا نشد.
در تئاتر ما آثار بسیار معدودی درباره فوتبال یا با بهرهگیری از روشهای این مسابقه ورزشی اجرا شدهاند. با این حال حسن معجونی، بازیگر و کارگردان تئاتر که هر از گاهی هم دست به قلم میشود و نمایشنامهای مینویسد، یکی از هنرمندانی است که تصمیم داشت در قالب یک اثر نمایشی به فوتبال و اتفاقات آن توجه نشان دهد ولی نمایش او اجازه اجرا پیدا نکرد و حالا که ۱۰ سال از آن ماجرا میگذرد، همزمان با برگزاری جام جهانی ، فرصت را مناسب دیدیم تا به این ماجرا بپردازیم.
کسانی که در سالهای قبلتر پیگیر رویدادهای تئاتری بودهاند، به یاد دارند که گروه تئاتر لیو به سرپرستی حسن معجونی، حدود ۱۰ سال پیش فستیوالی پژوهشی را با نام منولیو برگزار میکرذند. فستیوالی برای نگارش و اجرای نمایشنامههای مونولوگ که در پایان هر جلسه نیز یک نشست پژوهشی برگزار میشد. این برنامه با بودجه این گروه نمایشی و بدون بهرهگیری از بودجه دولتی در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران برگزار میشد.
تعدادی از نمایشنامهنویسان به انگیزه برگزاری این برنامه دست به قلم شدند و برای اولین بار نمایشنامهای مونولوگ نوشتند. از جمله نویسندگانی که در این برنامه شرکت کردند، محمد رضاییراد، محمد یعقوبی، محمد چرمشیر، حسن معجونی، مهسا محبعلی، مهدی کوشکی و ... بودند. حسن معجونی، سرپرست گروه تئاتر لیو ، قرار بود ۱۰ سال پیش نمایش «کاسیاس فردوسیپور» را به عنوان یکی از آثار همین پروژه اجرا کند اما این نمایش مجوز اجرا نگرفت و هنوز هم بعد از این همه مدت معلوم نشده است که چرا شورای نظارت و ارزشیابی وقت، به این کار اجازه اجرا نداد. قرار بود نمایش «کاسیاس فردوسیپور» با بازی حبیب رضایی روز هفتم مرداد سال ۱۳۹۱ یک تکاجرا در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران داشته باشد.
حسن معجونی که خود نگارش این متن را بر عهده داشت، همان زمان درباره دلایل منتفی شدن اجرای این نمایش گفته بود: «روز چهارم مردادماه شورای نظارت و ارزشیابی متن ما را رد کرد و حتی اصلاحیه هم نداد. به گفته رییس شورا، سه نفر از بازخوانان این شورا متن ما را خواندند و هر سه آن را رد کردند و معتقد بودند، چنین متنی را نمیتوان اجرا کرد. »
معجونی با بیان اینکه این مونولوگ درباره فوتبال و مهاجرت است، اظهار کرد: «موضوع این مونولوگ چیزی نبود که قابل اجرا نباشد، بلکه درباره اتفاقهای فوتبال بود که همه درباره آن صحبت میکنند؛ اما نمیدانم چرا متن را رد کردند. » نکته قابل تامل اینکه پس از رد شدن متن، فرصتی به گروه اجرایی داده نشد تا کارشان را تمرین کنند و شورای نظارت بعد از بازبینی، درباره اجرای آن تصمیمگیری کند و این نمایش در کشوی نویسنده باقی ماند.