نیروی دریایی و اقتدار ملی

 محمود تقوی- هفتم آذر سالروز حماسه آفرینی پرسنل ناوچه ی موشك انداز «پیكان» می باشد. یوم الله هفتم آذر تبلور ایثار و جان فشانی های پرسنل قهرمان و جان بر كف نیروی دریایی در برقراری ثبات و امنیت در آ ب های نیلگون خلیج فارس و دریای عمان می باشد.
هفتم آذرماه، یادآور حماسه ماندگار و شگفت‌انگیز دریادلان این نیرو در تسخیر سکوهای نفتی «البکر» و «الامیه» در آغازین ماه‌های جنگ جهانی تحمیلی هشت‌ ساله در سال ۱۳۵۹ است، فرصتی ارزنده برای تبیین نقش‌آفرینی‌های حماسی دریادلان و مدافعان آب‌های سرزمینی و امنیت و منافع و مصالح ملی کشور در پهنه آب‌های بین‌المللی به شمار می‌رود.
با گذشت ۴۳ سال از عملیات غرورانگیز «مروارید» به برکت الطاف خداوندی و هدایت‌های حکیمانه و دوراندیشانه رهبر معظم انقلاب اسلامی و فرماندهی کل قوا (مدظله‌العالی)، آوازه اقتدار و قدرت بازدارندگی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران از جمله نیروی دریایی آجا، که پس از دفاع مقدس هشت ساله در یک فرآیند کاملاً علمی، فناورانه و منطقی به نقطه غیرقابل انکاری رشد و تعالی رسیده است، در اقصی‌نقاط عالم مورد تصدیق و اذعان دوستان و دشمنان ایران اسلامی قرار دارد.
پرسنل نیروی دریایی در دوران دفاع مقدس حماسه های بزرگ آفریدند. دشمن بعثی با بسیج كامل نیروی دریای و هوایی خود از پایانه های صدور نفت «البكر» و «الامیه» مراقبت می كرد. علی رغم چنین حالتی، سپید جامگان نیروی دریایی در ششم آذر 1359، به این سكوها تاختند و با همكاری تیزپروازان نیروی هوایی ارتش، ضمن وارد آوردن ضربات كوبنده بر پیكره ی نیروی دریایی و هوایی دشمن، بیش از دو سوم این پایانه ها را منهدم كرده و پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران را بر مرتفع ترین دكل این پایانه ها به اهتزاز در آوردند.
پایانه های نفتی البكر و الامیه از بزرگترین مراكز صدور نفت است كه در شمال خلیج فارس، در دهانه ی خور عبدالله، نزدیك جزیره بوبیان كویت قرار گرفته و از شاهرگ های حیاتی اقتصاد عراق از طریق دریا به حساب می آید. در این نبرد دریایی سخت، دو فروند ناوچه ی موشك انداز از نوع «اوزا» و 13 فروند از هواپیماهای جنگنده ی دشمن به قعر آب های خلیج فارس فرستاده شد. به علاوه تعدادی از تكاوران دریایی عراق كشته و تعدادی نیز به اسارت در آمدند.
دشمن بعثی برای جبران این شكست ها در شب هفتم آذر 1359، با اعزام تعدادی شناور جنگی از طریق بندر نظامی «ام القصر» در خور عبدالله، سعی در باز پس گیری پایانه ها كرد كه در این مصاف، 1 فروند از شناورهای عراقی غرق و 2 فروند صدمه دیده و بقیه از صحنه ی عملیات گریخته و به ام القصر بازگشتند. در سپیده دم هفتم آذر  1359، دشمن با تمام قوا از هوا و دریا با برخورداری از پشتیبانی لجستیكی و اطلاعاتی كشورهای منطقه و آواكس ها و ماهواره های كشورهای استكباری و یاری گرفتن از تأسیسات نظامی ساحلی كشورهای نزدیك صحنه ی عملیات، بار دیگر در صدد باز پس گیری این پایانه ها برآمد. اما در یك مصاف نابرابر ناوچه ی پیكان به تنهایی توانست تعداد دیگری از كشتی ها و هواپیماهای عراقی را از صحنه ی عملیات خارج كند.
سرانجام پس از ساعت ها نبرد بی امان، هنگام ظهر 7 آذر 1359، در حالی كه دلاورمردان آخرین گلوله های خود را به سوی دشمن نشانه می رفتند، ناوچه ی پیكان مورد اصابت چند موشك قرار گرفت و با پرسنل شجاع خود در شمال خلیج فارس، در دل آبهای گرم و نیلگون آن جای گرفت و صفحه ی زرین دیگری بر تاریخ نبردهای دریایی كشور افزوده شد و نتیجه ی این مصاف، انهدام بزرگترین پایانه های صدور نفت منطقه و از كار انداختن بیش از 50% از توان رزمی نیروی دریایی عراق، بود.
این نبرد آنچنان در روحیه ی افراد دریایی دشمن اثر گذاشت كه تا پایان جنگ حركت چندان مهمی در دریا از آنها مشاهده نگردید. و فعالیت دریایی دشمن، با استفاده از هواپیماها و تجهیزات اهدایی از شرق و غرب، از جمله میراژها و سوپر اتانداردها، محدود به حمله ی ناجوانمردانه علیه هدف های غیر نظامی و بی دفاع كشتی های تجاری و نفتكش ها شده بود. جان بركفان دریایی با اجرای عملیات های مختلف در آب ها، سواحل و بنادر كشور به ندای هم رزمان شهید خود پاسخ مثبت دادند و تا پایان دفاع، بنادر و خطوط كشتیرانی و جریان صدور نفت را باز نگه داشته و از آب های سرزمینی و سواحل و جزایر كشور به خوبی دفاع كردند.