کشورم به دروغ متهم به حمله سایبری شد.

 سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد گفت: ایران به عنوان یکی از اهداف حملات سایبری، ادعاهای آلبانی را ساختگی و بی اساس می داند.
سعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد در نامه‌ای به دبیرکل این سازمان با بیان اینکه «ایران به عنوان یکی از اهداف حملات سایبری، ادعاهای آلبانی را ساختگی و بی اساس می‌داند»، نسبت به هرگونه اقدام تحریک آمیز و غیرموجهی که تحت پوشش ادعاهای بی‌اساس انجام می‌شود، هشدار داد.
سفیر ایران در نامه به آنتونیو گوترش، اتهامات اخیر دولت آلبانی علیه جمهوری اسلامی ایران را بی اساس دانست و تاکید کرد: کشورم به دروغ متهم به حمله سایبری شد.
نماینده کشورمان در سازمان ملل در این نامه که رونوشت آن به رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد ارسال شده است، افزود: جمهوری اسلامی ایران هرگونه انتساب حمله سایبری ادعایی به زیرساخت‌های آلبانی را قاطعانه رد و محکوم می‌کند. در نتیجه، اتهاماتی که به ایران وارد شده است، کاملاً بی اساس بوده و رد می‌شود.
 ایروانی همچنین اعلام کرد: این گونه ادعاهای ساختگی و کذب تنها با جعل و فرضیات طرح شده با اهداف سیاسی مطرح شده است. علاوه بر این، با توجه به ماهیت و ویژگی‌های فنی فضای سایبری، ایران نسبت به امکان طراحی و اجرای طیف وسیعی از سناریوهای حمله سایبری توسط شواهد جعلی و ساختگی برای انتساب این حملات به دولت‌ها هشدار می‌دهد.
نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران ضمن هشدار نسبت به هرگونه اقدام تحریک آمیز و غیر موجهی که تحت پوشش ادعاهای بی اساس انجام می‌شود، حق ذاتی خود را برای پاسخگویی، مطابق حقوق بین الملل و منشور ملل متحد، به هرگونه تهدید، حمله یا اقدام غیرقانونی که منافع، زیرساخت‌های حیاتی و غیرنظامی آن هدف قرار دهد، به تناسب و هر زمان که لازم بداند، محفوظ می‌دارد.
ایروانی در پایان این نامه، تعرض پلیس آلبانی به اماکن دیپلماتیک ایران را نقض آشکار تعهدات بین المللی آلبانی دانسته و تاکید کرده است که پلیس آلبانی با توسل به زور و بدون رضایت ایران وارد نمایندگی‌های دیپلماتیک ایران در تیرانا شدند. چنین تجاوزی نقض آشکار حقوق بین الملل، به ویژه اصل مصونیت اماکن دیپلماتیک و کنسولی، و همچنین تعهدات کشورها بر اساس کنوانسیون ۱۹۶۱ وین در مورد روابط دیپلماتیک و کنوانسیون ۱۹۶۳ وین در رابطه با روابط کنسولی است، که همه کشورها را ملزم به رعایت آن‌ها بوده و متعهد هستند تا اقدامات مقتضی برای حفاظت از اماکن دیپلماتیک و کنسولی در برابر هر گونه تعرض یا آسیب و جلوگیری از هرگونه خسارات به این اماکن اتخاذ نمایند.