صفحه اول
استاد مرکز پژوهش هاى علوم جوى – اقیانوسى دانشگاه شیراز میگوید: انتقال آب از دریا در روزهاى گذشته براى استان فارس رقم خورد و در این شرایط که دعواى برداشت آب دریا در داخل و خارج از کشور بالا گرفته بود فارس هم به نوعى سهم خود را از آب دریا گرفت. گرچه این موضوع به عنوان دستاوردى بزرگ از سوى مسئولان استانى و برخى از نمایندگان مردم در مجلس یاد مى شود اما قطعا بخش آسیب هاى آن مى تواند بیشتر و غیرقابل جبران باشد.تبلیغات گسترده براى شیرین کردن آب خلیج فارس و رساندن آن به استانهایى که با بحران کم آبى روبه رو هستند گرچه در نگاه اول مى تواند امیدى براى پایان بحران بى آبى باشد اما این روند بدون تبعات نیست.انتقال و شیرین کردن آب در حجم گسترده منجر به افزایش گرماى آب و کاهش بخار مى شود و اولین تاثیر آن کاهش بارندگى ها در دریا، افزایش آلودگى آب و بحران هاى زیست محیطى خواهد بود. هزینه هاى هنگفت انتقال آب در مقابل کاهش و آلودگى آب دریا که بدون بازگشت هم خواهد بود نشان مى دهد که انتقال وشیرین کردن آب دریا چندان هم خوشایند نیست. درحالى کمتر از چند هفته از جشن افتتاح انتقال آب از دریا به فارس مى گذرد دکتر سیدمحمدجعفر ناظم السادات، استاد مرکز پژوهش هاى علوم جوى – اقیانوسى دانشگاه شیراز به بررسى ابعاد مختلف و خسارت جبران ناپذیر انتقال و شیرین کردن آب دریا به استان فارس پرداختیم که در زیر میخوانید. جابهجایى آب گاهى با چندهزار متر ارتفاع و بیش از هزار فاصله افقى در میان دشت هاى تشنه و مردمان فقیر کار آسانى نیست و هزینه هاى حفظ خط انتقال آب را باید در طول زمان بررسى کرد و هر چه سطح آب بیشترى به داخل کشور پمپاژ شود آب هاى خلیج فارس آلوده تر، شورتر و گرم تر خواهد شد و پیامدهاى زیست محیطى یکى پس از دیگرى نمایان مى شود. شورى بیشتر آب جریان طبیعى در خلیج فارس را نابسامان مى کند، تبخیر و توانایى اتمسفر براى انتقال نم به درون کشور را کاهش مى دهد و همچنین زندگى آبزیان به ویژه در بخش هاى نزدیک به ساحل، آرام آرام پر هزینه تر خواهد شد و صنعت شیلات که خمیرمایه زندگى مردم جنوب کشور است با دشوارى فراوان همراه خواهد شد. از طرفى ادامه این کار با افزایش شورى به ویژه در بخش هاى شمالى خلیج فارس و کاهش بارش در سراسر کشور در گام نخست در بخش هاى جنوبى کشور شامل استان هاى بوشهر، هرمزگان، فارس و... پیامدهاى زیانبار و جبران ناپذیرى براى کشور به همراه خواهد داشت. در طرح انتقال آب گفته مى شود کشورهاى عربى از سال ها قبل اینکار را شروع کرده اند و به نوعى عدم ورود ایران به این طرح به معناى از دست دادن فرصت در مقابل برداشت آب توسط کشورهاى عربى قلمداد مى شود، دیدگاه شما چیست؟ در بحث شیرین کردن و انتقال آب دریا گفته مى شود که آب شیرین کن هاى کشورهاى جنوبى خلیج فارس از چند دهه پیش یورش به آب هاى خلیج فارس را آغاز کرده اند. همچنین این موضوع مطرح مى شود که نزدیک به 50 درصد آب شیرین کن هاى جهان از سوى این کشورها راه اندازى شده است و اگر ما کوتاه بیاییم سهم خود را از این آب ها از دست مى دهیم که بدون در نظر گرفتن نقش سازنده خلیج فارس در بارش زایى و پیکربندى سامانه هاى هواشناسى رسیده به ایران ،مى خواهیم دنباله رو کشورهاى عربى باشیم که سامانه بارشى چندانى از خلیج فارس دریافت نمىکنند. همین که کشورهاى عربى یک کار درست یا نادرست انجام داده اند در واقع ما هم مى خواهیم دنباله رو آنها باشیم. از طرف دیگر سودهاى بادآورده از خرید آب شیرین کنها و راه اندازى ایستگاههاى پمپاژ و لوله کشى هم در این پیروى نقش دارند در صورتی که در خیلی چیزهای دیگر ما ازآنها پیروی نمی کنیم.