حضوری‌بودن یا نبودن مسئله این است!

   اعتراضات دانش آموزان پایه‌های نهم و دوازدهم به برگزاری امتحانات حضوری اتفاق قابل توجه این روزهاست. استدلال مخالفان و محصلان معترض این است که نمی‌توان و منطقی و عادلانه نیست که «مجازی» درس داد ولی «حضوری» آزمون گرفت. مضاف بر آن والدین هم نگران ابتلا به کرونا در جلسۀ امتحان هستند.
قرار بر حضوری‌بودن امتحانات پایه دوازدهم و نهم است، اما خانواده‌ها همچنان نگران‌اند. نگرانی از موج چهارم و احتمالاتی که در جلسات حضوری بالا می‌روند. هرچند همه این دلواپسی‌ها یک پاسخ تکراری داشت؛ رعایت پروتکل‌های بهداشتی. خانواده‌هایی که هنوز پاسخی برای چرایی برگزاری حضوری امتحانات نگرفتند.
این روزها آموزش‌وپرورش از اهمیت آزمون‌های پایه دوازدهم و نهم می‌گوید. از نتیجه این آزمون در هدایت تحصیلی دانش‌آموزان. در میانه گفتن از نگرانی‌ها و تدابیر اما آموزش‌وپرورش بر این باور است حضوری‌بودن امتحانات احتمال تقلب را پایین می‌آورد! دلیلی که به نظر می‌رسد اهمیتش برای آموزش‌وپرورش تا جایی است که تصمیم گرفته احتمال ابتلای دانش‌آموزان به کرونا را به جان بخرد.
یکی از سوالاتی که این روزها مطرح است این است که با گذشت بیش از یک سال از شیوع کرونا در کشور و ناچاری برگزاری امتحانات و آزمون‌های متعدد علیرغم اینکه اکثر آموزش‌ها در بستر مجازی در حال رخ دادن است و آزمون‌های پایان ترم دانشگاهی نیز در همین بستر مجازی برگزار می‌شود، چرا برای دو پایه نهم و دوازدهم که از سال قبل نیز چالش حضوری برگزار شدن این امتحانات وجود داشت، راهی پیدا نشده است که حداقل در روزهای اوج شیوع کرونا در کشور این آزمون‌ها برگزار نشود؟
تقلب در امتحانات و احتمال حداقلی کردن آن. همه دانش‌آموزان قدیمی و دانش‌آموزان فعلی می‌دانند که تقلب بخشی از امتحانات است؛ چه حضوری چه غیرحضوری. نکته جالب در این میان اما سکوت مسئولان وزارت بهداشت است. مسئولانی که در مورد بالارفتن احتمال ابتلا در سفرها هشدار می‌دهند یا از شهروندان می‌خواهند شب‌های قدر در خانه بمانند، اما در مورد خطر تشدید  شیوع کرونا به واسطه حضوری‌بودن‌شان چیزی نمی‌گویند.
همه امیدها به غیرحضوری‌شدن امتحانات به تصمیم ستاد ملی کرونا بود. امیدی که خیلی زود ناامید شد. 15 اردیبهشت سخنگوی ستاد ملی کرونا از مطرح‌شدن بحث امتحانات در کمیته‌ای تخصصی خبر داد. علیرضا رئیسی از نظرات مختلف در این مورد گفت. رئیسی اما در ادامه صحبت‌هایش معتقد بود نکته‌ای که باید بر آن تأکید کنیم حضوری‌بودن امتحانات است؛ تصمیمی که به باور او هم قطعی بود و هم پذیرفته‌شده از طرف کمیته.
نگرانی برای حضوری‌بودن امتحانات دو پایه نهم و داوزدهم به مجلس هم رسید. نگرانی که باعث شد نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی به وزیر آموزش‌وپرورش نامه بنویسد. «با اشاره به وضعیت فعلی شیوع کرونا و با توجه به برگزاری کلاس‌های ترم جاری به صورت مجازی و تجربه موفق امتحانات غیرحضوری در ترم‌های گذشته، برگزاری امتحانات به صورت غیرحضوری می‌تواند مدنظر قرار گیرد.» مهدی اسماعیلی، نماینده میانه هم از مخالفان مجلس بود برای حضوری برگزار شدن امتحانات. دور از تصور است بتوانیم آزمون‌ها را به صورت حضوری برگزار کنیم. نظر آقای وزیر هم این نبوده که الزاما باید آزمون‌های مدارس به صورت حضوری برگزار شود، مگر اینکه شرایط ایجاب کند.»  البته وزیر آموزش‌‌وپرورش حضوری‌بودن امتحانات پایه‌های نهم و دوازدهم را مصوبه شورای‌عالی آموزش‌وپرورش می‌داند.
این تصمیم مخالفان دیگری هم به خود دیده است. اواخر فروردین بود که سروکله هشتگ «نه به امتحانات حضوری» دوباره در شبکه‌های اجتماعی پیدا شد. هرچند بحث کمی قبل‌تر از آن یعنی از 25 فروردین شروع شده بود. از روزی که  رئیس مرکز سنجش و پایش کیفیت آموزشی از برگزاری حضوری امتحانات پایه‌های نهم، دوازدهم، داوطلبان آزاد، جهشی، ایثارگران و بزرگسالان در خرداد 1400 خبر داده بود. خسرو ساکی گفته بود. «بر اساس مصوبه 977 شورای‌عالی آموزش‌وپرورش، امتحانات خرداد 1400 فقط برای دانش‌آموزان پایه «نهم» و «دوازدهم» به صورت حضوری است.