روز حضور در میدان

  دیروز روز پاسداری از جمهوریت بود، جمهوریت با مردم معنا پیدا می‌کند، مردم یعنی انتخابات و انتخابات یعنی صندوق رای. بنابراین دیروز ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ روز مهمی بود، روز مردم و روز ایران. باید پای صندوق‌های رای حاضر می شدند و برای فردای ایران تصمیم می گرفتند.
از سوی دیگر رییس‌جمهوری برای اینکه بتواند برای حل مسایل داخلی و بین‌المللی، با قدرت و توان بیشتر کار و فعالیت کند، آرای مردم و حضور آنان بسیار تاثیرگذار است. بنابراین اینکه مردم در جمعیت پایینی پای صندوق‌های آراء باشند یا اینکه در جمعیت بالا شرکت کنند، بسیار مهم است.
انتخابات اسفند ۹۸ که مشارکتی زیر ۵۰ درصد را شاهد بود این نگرانی را ایجاد کرده که مبادا این انتخابات نیز آن تجربه تلخ را تکرار کند. از همین رو بود که طی روزهای اخیر بزرگان و مسئولان نظام بارها و بارها مردم را به شرکت در انتخابات و حضور در پای صندوق های رأی دعوت کردند. حضوری که می تواند صحنه انتخابات را به نفع آنچه مردم می خواهند تغییر دهد و سیگنالی مهم به آن سوی مرزها باشد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی چهارشنبه گذشته در سخنرانی تلویزیونی برای ملت ایران، انتخابات روز جمعه را رویدادی سرنوشت‌ساز و تأثیرگذار در همه مسائل عمده اقتصادی و غیر اقتصادی خواندند و به تلاش بی‌وقفه دشمنان برای کاهش مشارکت مردم، تضعیف ایران و سپس افزایش فشارها و دخالت‌های سیاسی و اقتصادی و تروریستی در ایران اشاره کردند.
ایشان گفتند: گله‌های مردم بویژه قشرهای محروم درباره رسیدگی نکردن به مشکلات معیشتی آنها بجاست، اما این مشکلات را باید با انتخاب فردی قوی، پرکار، قدرتمند و خستگی‌ناپذیر حل کرد و به فضل الهی روز جمعه مردم برخلاف خواست دشمنان، دوباره به ایران و جمهوری اسلامی آبرو می‌دهند و همه قشرها با سلیقه‌های متفاوت سیاسی به میدان می‌آیند و همچون تشییع حاج قاسم سلیمانی به انتخابات نگاهی فراتر از سلیقه های سیاسی خواهند داشت.
حضرت آیت الله خامنه ای در مورد اظهار تردید برخی از قشرهای ضعیف و محروم جامعه برای شرکت در انتخابات افزودند: این قشرها توقعات و گلایه‌های بجایی دارند که عمده آنها در مورد معیشت، مسکن و اشتغال است. مسوولان کشور باید واقعاً به این مسائل رسیدگی می‌کردند و انتظار این است که دولت آینده در رأس برنامه‌های خود به این مسائل رسیدگی کند.
ایشان همچنین اظهار داشتند: این افراد به علت گلایه‌های بجا، دست و دلشان به انتخابات نمی‌رود اما بحث اصلی این است که نرفتن پای صندوق رأی و قهر کردن با آن، مشکل را حل نمی‌کند. مشکل هنگامی حل خواهد شد که اولاً همه پای صندوق‌های رأی بروند و ثانیاً به فردی رأی بدهند که توانایی حل این مشکلات را داشته باشد.