عبور ازساختار انحصاری صنعت
پریا سارآبادی - رونق تولید و پیشرفت اقتصادی برای همه کشورها علی الخصوص کشور ما با جمعیت بالایی که دارد، ضروری است. رونق تولید است که موفقیت حکومتها، بهبود زندگی، پیشرفت کشور و سایر عوامل رشد جامعه را باعث میشود. حال منظور از رونق تولید چیست؟ این سوال مهمی است که تقریباً هرگز پاسخ درست و جامعی به آن داده نمیشود، اما چرا؟!
بسیاری از ما وقتی عبارت "رونق تولید" به گوشمان میخورد، به فکر تولید بیشتر میافتیم و تصور میکنیم اگر قرار باشد به سمت رونق تولید حرکت کنیم، باید شروع به گسترش یا ایجاد یک تولیدی کنیم، اما این تعریف و تصور از رونق تولید، کاملاً اشتباه است. وشن است که هر تولیدی به مجموعه ای از بایدها و نبایدهای قانونی گره خورده است و رشته ای از مجوزهای قانونی را طلب می کند . اگرچه فراهم سازی شرایط لازم توسط تولید کننده برای صدوراین مجوزها از جانب نهادهای قانونی ذیربط الزامی است و نمی تواند کنار گذاشته شود ، لیکن تسهیل این مراحل برای تولید کننده می تواند تعیین کننده باشد . چه بسیار تولیدکننده هایی که طولانی شدن فرایند اخذ مجوزها آنها را از کرده خود پشیمان کرده و عطای تولید را به لقای آن بخشیده اند . بهبود محیط کسب و کار از این زاویه امر بسیار مهمی برای هدف رونق تولید است . همان طور که برای صادر کننده، ایجاد پنجره واحد در سالهای گذشته مطرح و تا اندازه ای هم تحقق یافت ، برای تولید داخلی نیز می باید این پنجره واحد تحقق یابد . ایجاد دفاتر دولت الکترونیک اختصاصی برای رشته فعالیت های صنعتی ، کشاورزی و خدماتی جهت اعطای مجوزهای لازم به تولید کننده می تواند تسهیل کننده صدور مجوزهای تولید باشد .
یکی از چالشهای حوزه تولید در کشور، ساختار انحصاری صنعت در کشور است، بهطوریکه بیش از 60درصد اقتصاد ایران در چنبره شبهدولتیها و حدود 20درصد اقتصاد ایران اسیر انحصارات است. بنابراین ساختار اقتصادی و صنعتی متکی به شبه دولتیها و انحصارات، ساختاری ذینغعانه و بیمارگونه است که امکان رقابت و بهرهوری و شایستهسالاری را سلب کرده است. لذا انحصارزدایی و شبه دولتیزدایی و حذف رفتارهای ذینفعانه در بخش صنعت، اولویت مهم برای بخش خصوصی کشور است.
برای تقویت تولید باید نقشه راه تولید برای بخش خصوصی و تعاونی روشن و شفاف و مشخص باشد. متأسفانه از دهه 80تاکنون، چندین استراتژی توسعه صنعتی در کشور تدوین و در دولتهای مختلف تصویب شده است، با این حال هر دولت برسرکار آمده، این اسناد تغییر کرده و به مرحله اجرایی نرسیده است. همچنین تاکنون سند راهبردی برای توسعه بخش تعاونی بهطوری که حداقل سهم 25درصدی مدنظر سیاستهای کلی اصل 44را محقق سازد، ندیدهام و سهم این بخش نیز ناچیز و زیر 4-5درصد است. البته در بند ب سیاستهای کلی اصل 44به راهبردهای توسعه بخش تعاونی اشاره شده بود که طی این مدت آنچنان که باید شاید، اجرایی نشد و این بخش همچنان نقش بسیار ضعیفی در اقتصاد ایران دارد.»شقاقی شهری میافزاید: «چالش دیگر تولید، ضعف شدید بنگاههای مقیاس بزرگ و نیز نبود حلقه اتصال بین بنگاههای بزرگ با بنگاههای خرد و متوسط است که امکان تقویت تولید را سلب میکند.
حریمها و نااطمینانیهای اقتصادی، پیشبینیناپذیری، ضعف حقوق مالکیت، فساد و محیط ذینفعانه و نامناسب کسبوکار موجب شده است ایجاد و رونق بنگاههای تولیدی سلب شود که باید برای تقویت محیط اقتصاد کلان اقدام عاجل در دستور کار باشد.
شمار قربانیان زلزله افغانستان از ۱۴۰۰ تن گذشت
سخنگوی دولت افغانستان اعلام کرد تعداد کشتهشدگان زلزله ویرانگر یکشنبه شب در شرق این کشور به ۱۴۱۱ نفر رسیده است. پس از زلزله ۶ ریشتری که بیش از ۳۰۰۰ زخمی نیز برجای گذاشته و بیشتر قربانیان در ولایت «کنر» بودند، جستوجوی ناامیدانه برای یافتن بازماندگان همچنان ادامه دارد. نیروهای امداد و نجات همچنان برای دسترسی به مناطق کوهستانی دورافتاده که به جادهها و شبکههای تلفن همراه دسترسی ندارند، در تلاش هستند. کانون این زمینلرزه در ۲۷ کیلومتری شمالشرق جلالآباد و در عمق ۸ تا ۱۰ کیلومتری زمین ثبت شد. کمعمق بودن زلزله شدت تخریب را افزایش داد و دهها خانه گلی و آجری را ویران کرد. رانش زمین و سیلابهای ناشی از آن نیز مسیرهای ارتباطی را مسدود کرده و امدادرسانی به مناطق آسیبدیده را با دشواری روبهرو ساخته است. منابع محلی تأکید میکنند که پس از وقوع زلزله، چندین پسلرزه نیز ثبت شده که باعث افزایش وحشت و اضطراب در میان مردم شده است. همچنین بیمارستانهای مرکزی در ولایات کنر و ننگرهار با حجم بالای مصدومان مواجه هستند. بسیاری از قربانیان، از جمله زنان و کودکان، توسط بالگردها برای درمان به کابل منتقل شدهاند. براساس گزارش مقامات محلی، صدها خانه در روستاهای شهرستانهای نورگل، چوکی و سایر مناطق کنر فرو ریختهاند. در روستای وادیر، ۹۰ درصد از ساکنان کشته یا زخمی شدهاند. چند کشور تاکنون کمکهای خود را اعلام کردهاند. سازمان ملل از طریق دفتر هماهنگی امور بشردوستانه (اوچا) و سایر نهادها در حال هماهنگی کمکهاست و تیمهایی در محل در حال ارائه کمکهای اضطراری هستند.