صفحه آخر
مهین صدری جزو معدود بازیگران زنی است در دنیا که در نمایش «در انتظار گودو» بازی می‌کند. این نمایش همواره با بازی بازیگران مرد روی صحنه رفته و زنان زیادی که مشتاق بازی در آن بوده‌اند، از این اجرا بازمانده‌اند ولی بازیگر مورد نظر ما نه تنها هرگز چنین آرزویی نداشته است، بلکه اصلا از ساموئل بکت، نویسنده مشهور این نمایشنامه خوشش نمی‌آید. این روزها نمایش «در انتظار گودو» نوشته و کار امیررضا کوهستانی که آن را بر اساس برداشتی آزاد از اثر ساموئل بکت، نوشته است، در فضای باز باغ کتاب در حال اجراست. کوهستانی عموما نمایشنامه‌های خوش را اجرا می‌کند و با اجرای این آثار در کشورهای گوناگون، عنوان مارکوپولوی تئاتر ایران را دارد ولی این بار در وضعیت کرونایی، سراغ نمایشنامه مشهور «در انتظار گودو» رفت که البته نمایش او در مقایسه با متن بکت، تغییرات بسیار دارد از جمله اینکه بازیگران آن زن هستند. مهین صدری یکی از بازیگران این نمایش از این تجربه و نیز بازیگری در دوران کرونا می‌گوید، از فضای نومیدکننده تئاتر و از استعدادهایی که به دلیل نبود مدیریت، هرز می‌روند. او علاوه بر بازیگری، در نوشتن نمایشنامه و فیلمنامه و ساخت فیلم هم تجربه دارد. ولی وقتی از او می‌پرسیم که هرگز تصور می‌کردی در این نمایش بازی کنی، با لحنی طنزآمیز پاسخ می‌دهد که سامول بکت، نویسنده نمایشنامه «در انتظار گودو» را دوست ندارد و با نگاه او مشکل دارد. او در این زمینه توضیح می‌دهد: «واقعا نمی‌دانم چرا همیشه مردان در این نمایش بازی کرده‌اند و خود بکت اصرار دارد که کارکترهای این نمایشنامه حتما مرد هستند چون می‌توان این نمایشنامه را هم مثل هر متن دیگری، دراماتورژی کرد. هرچند در این متن اشارات بسیار ظریفی درباره مرد بودن این کارکترها وجود دارد ولی معمولا متون نمایشی را در دراماتورژی تغییر می‌دهند.» و بی‌درنگ و با خنده اضافه می‌کند: «این را باید بگویم که هیچ علاقه‌ای به بکت ندارم. هرچند بسیاری از افراد با شنیدن چنین چیزی خیلی برآشفته می‌شوند و برایشان جای سوال است ولی واقعا هیچ علاقه‌ای به بکت ندارم. به نظرم خیلی نمادین حرف می‌زند و خیلی از نقطه یقین مطلق.» صدری در توضیح مشکلی که با بکت دارد، می‌گوید: «مشکلم با او این است که چنان با قاطعیت درباره عدم قطعیت حرف می‌زند که به عنوان یک خواننده نمی‌توانم باورش کنم. با اینکه آدم‌های همین نمایشنامه «در انتظار گودو» مدام در شک و تردید هستند که ما چه هستیم و کجا هستیم و به کجا می‌رویم و اینها اما خود آقای بکت در قاطعیت مطلقی به سر می‌برد و از این جهت، بازی کردن در نمایشنامه‌های او برایم اصلا جالب نبود ولی به هر حال تجربه‌ای است و خوب و بدش را تماشاگران باید بگویند.» اما فقط بازی در چنین نمایشنامه‌ای نیست که این تجربه را، خاص می کند چراکه مهین صدری جزو اندک بازیگران حرفه‌ای تئاتر است که در دوران کرونایی، روی صحنه می‌رود. او درباره تجربه کار در دوران کرونا می‌گوید: «بسیار سخت است چون باید خیلی رعایت کنیم. تمرین‌مان بسیار دشوار بود چون ناچار بودیم مدام خود را با شرایط کرونا وفق دهیم . ضمن اینکه استقبال تماشاگران هم برای‌مان مبهم بود که آیا در این وضعیت اصلا کسی به دیدن تئاتر می‌آید. به هر حال برای ساخت این نمایش هزینه زیادی شده و اگر استقبال نمی‌شد ، بازگشت این هزینه سخت بود. از این جهت تصمیم‌گیری درباره اجرای نمایش در این وضعیت پیچیده، کار آسانی نبود.»