چگونه آیت الله مردم را به سلامت از مشکلات عبور داد

 امیرحسین سجادی- گاهی اوقات نوشتن آنهم در مورد کشور همسایه ، آنهم در ارتباطبا مرجعیت مذهبی ، باید قدری با طمانینه و تفکر صورت بپذیرد. موضوعی که این روزها واکنش های خاصی را در پی داشته و امیدواریم به مجادلات سیاسی بین دو کشور نیانجامد. اما قصه چه بود. ما از آخر ماجرا شروع می کنیم. یعنی آنچه نوری المالکی گفت، آنچه ظریف توئیت کرد، آنچه مسیح مهاجری نقد کرد و سرانجام آنچه حسین شریعتمداری نوشته بود.
نوری المالکی: توهین به مرجعیت، توهین به همه مردم عراق است
مالکی گفت: «یادداشت یک روزنامه در ایران و انتقاد موجود در آن که توهین به مرجعیت عالیقدر در پی استقبال ایشان از جنین هنیس پلاسخارت، نماینده ویژه سازمان ملل به شمار می آید را شدیدا محکوم می کنیم، این اقدام توهین به همه مردم عراق به شمار می رود.»
رهبر ائتلاف قانون عراق در بیانیه‌ای تصریح کرد:«حضرت آیت الله سیستانی، مرجع عالیقدر تشیع همواره در خدمت امنیت عراق برای حفاظت از روند سیاسی بوده و در سخت‌ترین شرایط از کشور پشتیبانی کرده است و ایشان مورد حمایت همه طیف‌های ملت عراق قرار دارد.» مالکی افزود: «یادداشت یک روزنامه در ایران و انتقاد موجود در آن که توهین به مرجعیت عالیقدر در پی استقبال ایشان از جنین هنیس پلاسخارت، نماینده ویژه سازمان ملل به شمار می آید را شدیدا محکوم می کنیم، این اقدام توهین به همه مردم عراق به شمار می رود.»
المالکی در پایان از این روزنامه خواست تا این موضع نامطلوب خود اصلاح کند، موضعی که با موضع جمهوری اسلامی ایران و احترام عمیق این کشور به مرجعیت عالیقدر در تعارض است.
ظریف: آیت‌الله سیستانی دژ مستحکم عراق است
وزیر امور خارجه کشورمان در صفحه توییتر خود آیت‌الله سیستانی را دژی مستحکم برای عراق و ضامن امنیت منطقه دانست.محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان در پیامی به زبان عربی در صفحه توییتر خود نوشت:  آیت الله سیستانی ، مرجع عالی قدر (شیعه) دژ مستحکم عراق و ضامن امنیت منطقه و اندوخته‌ای برای تمام جهان اسلام به شمار می‌رود.ظریف نوشت: ایران از نقش ایشان در ایجاد امنیت و ثبات در عراق و حفظ حاکمیت و یکپارچگی این کشور و رهایی از نیروهای اشغالگر و همچنین ساخت عراقی جدید بر اساس خواسته‌های ملت این کشور تقدیر می‌کند.
واکنش تلویحی مسیح مهاجری به یادداشت حسین شریعتمداری
 حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری در واکنش به یادداشت حسین شریعتمداری علیه آیت الله سیستانی در روزنامه کیهان نوشت: استقلال فکري، سرمايه بزرگي است که اگر در کسي باشد او را به اوج آزادگي و آزادانديشي مي‌رساند و اراده او را براي انجام کارهاي بزرگ، پولادين مي‌کند.
در ادامه این یادداشت آمده است: اين سرمايه بزرگ، دشمنان بزرگي هم دارد. بزرگ‌ترين دشمن استقلال فکري، افراد خودخواه، مستبد، خودبزرگ‌بين و انحصار‌طلب هستند. افرادي که اين چهار ويژگي منفي را در خود جمع کرده‌اند، هرگز چشم ديدن کساني که قدرت مستقل فکر کردن داشته باشند را ندارند و مي‌خواهند تمام افراد تابع آنها باشند و هرگز برخلاف نظر آنها نه نظري بدهند و نه حتي چيزي بفهمند!
زشت‌تر اينست که اين افراد انحصارطلب، به محيطي که خود در آن زندگي مي‌کنند اکتفا نمي‌کنند و مي‌خواهند سلطه فکري خود را حتي به خارج از مرزها نيز گسترش دهند. اينان مي‌گويند هرچه من معتقدم، همه بايد در سرتاسر جهان آن را قبول داشته باشند و چيزي برخلاف آن نگويند.
اشکال اساسي اين تفکر انحرافي مستبدانه و انحصارطلبانه اينست که علاوه بر خودشيفتگي و خودبرتربيني، هرگز حاضر نيستند به اقتضائات زمان و مکان توجه کنند. زمان و مکان، دو عنصر مهم تعيين‌کننده نيازها، سياست‌ها، گرايش‌ها و عملکردها هستند. اينکه حضرت علي عليه‌السلام يک روز و در يک مکان، شِکوِه همسر خود که دختر پيامبر است را مي‌شنود ولي دست به شمشير نمي‌برد و حتي با حکومت همکاري مي‌کند ولي همين علي روز ديگر و در جاي ديگر در برابر صف‌آرائي همسر همان پيامبر دست به شمشير مي‌برد و فتنه را سرکوب مي‌کند، عمل براساس اقتضائات زمان و مکان است. نرمش قهرمانانه امام حسن و قيام خونين امام حسين عليهما‌السلام که در دو زمان و دو مکان صورت گرفتند و هردو را ما تقديس مي‌کنيم، به اين دليل است که هردو به مقتضاي شرايط زمان و مکان صورت گرفته‌اند. نمونه‌هائي از اين قبيل فراوانند که درک صحيح آنها براي تفسير و تحليل دقيق تاريخ و سيره پيشوايان معصوم، بسيار مهم است. عدم درک صحيح اين وقايع، مي‌تواند به گمراهي کساني منجر شود که قدرت تشخيص اقتضائات زماني و مکاني را ندارند و به دليل سطحي بودن معلومات ديني يا فقدان قدرت تحليل سياسي و محدودنگري‌هاي اجتماعي، از فهم جامع اين تفاوت عملکردها عاجز مي‌مانند. چه قلم‌ها که در تحليل سيره بظاهر متفاوت ولي در واقع يکسان پيشوايان معصوم، لغزيدند و چه زبان‌ها که در اين مسير به نارواگوئي مبتلا شدند.
اين، مربوط است به سيره معصومين صلوات‌الله‌ عليهم اجمعين که اينهمه تفاوت ظاهري در آنها نمايان است. در زمينه عملکردهاي افراد غيرمعصوم، تفاوت طبعاً بسيار زيادتر است. عيبي هم ندارد که نگاه‌ها به مسائل و موضوعات، متفاوت باشند و هرکس براساس آنچه معتقد است عمل کند البته تا جائي که به امور حاکميتي در يک جامعه لطمه و خللي وارد نشود و مصالح ملت و منافع ملي رعايت شوند. اين تفاوت و تنوع، در دايره امور حاکميتي وقتي به يک کشور مربوط مي‌شود، حکمي دارد که با حکم مربوط به کشور ديگر مي‌تواند به دليل اقتضائات، متفاوت باشد. در يک کشور نمي‌توان سرنوشت سياسي و مديريتي را به چند تفکر و نظريه متفاوت سپرد. به همين دليل است که در شرايط امروز جامعه ايران با اينکه بعضي علما و مراجع و صاحبان تفکر و نظر، در مورد کلي‌ترين موضوعات نظرهاي متفاوتي دارند، از ابراز آن به صورت علني و رسانه‌اي خودداري مي‌کنند تا تعارضي با نظر حاکميتي پيش نيايد. اما در کشورهاي ديگر، ضرورتي ندارد صاحبان تفکر و نظر و طرح، از ابراز آنچه مي‌فهمند و از اِعمال آن در داخل آن کشورها خودداري نمايند. آنها حق دارند براساس تشخيصي که در زمينه اقتضائات مکاني و زماني دارند، آنگونه که مصلحت مي‌دانند سخن بگويند و عمل کنند.
در عراق، تفکر و مشي عملي حضرت آيت‌الله سيستاني، از آغاز تحولاتي که به سقوط صدام و حزب بعث منجر شد، داراي ويژگي‌هائي بود که با آنچه در ايران عمل شد در مواردي تفاوت‌هاي اساسي داشت. ايشان با تفکر و روش خاص خود، عراق را از دوران حاکميت حاکم نظامي آمريکائي به سلامت عبور دادند، زمينه را براي قانون اساسي جديد عراق با تکيه بر همين روش به نفع ملت عراق فراهم کردند، اختلافات مذهبي و قومي و فرقه‌اي داخل عراق را با همين روش حل و فصل کردند و تا امروز توانستند عراق را از خطرهاي زيادي برهانند. اين خدمات بزرگ و تاريخي را اين مرجع بزرگ و دورانديش، بدون آنکه داراي جايگاه قانوني و منصب و مقام خاصي در حاکميت عراق باشد، انجام داده است و اکنون نيز با تکيه بر روش خاص خود و با توجه به مقتضيات زمان و مکان درصدد عبور دادن بي‌خطر عراق از انتخابات مجلس، دور از طمع‌ورزي‌هاي آمريکا است. اينکه اين مرجع دورانديش، با تکيه بر نظارت دقيق دستگاه‌هاي نظارتي خود عراق بر انتخابات با معيارهاي بين‌المللي - نه زيرنظر مجامع بين‌المللي - درصدد خلع سلاح آمريکاي سلطه‌طلب برآمده، برگ ديگري از شيوه موفق رهبري معنوي ايشان براي نجات عراق از توطئه‌ايست که آمريکا براي اين کشور تدارک ديده است. صاحبان قلم و سخن، بايد قدر اين هوشمندي را بدانند. غير از اين، هرچه باشد، استفاده نادرست از قلمي است که خدا در قرآن کريم با «ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ» از آن سخن گفته است.
حسین شریعتمداری چه نوشته بود؟
در پی درخواست آیت الله سیستانی از نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای نظارت نمایندگانی از سازمان ملل بر انتخابات پارلمانی عراق، حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان از این مرجع تقلید انتقاد کرد.
حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان، در یادداشتی با عنوان «برخاسته از ارادت» نوشت: «چند سال قبل درپی آن بودم که نکته‌ای را با یکی از عالمان بزرگ دینی در میان بگذارم و خطری را که احساس می‌کردم در کمین است به محضر ایشان یادآوری کنم. اما، هشدار از جانب این حقیر به فقیهی وارسته و عالمی برجسته شرط ادب نبود. در این ‌اندیشه بودم که به لطف خدای مهربان داستانی به ذهنم خطور کرد. آن داستان را مقدمه یادداشتی کردم که امروز در بیان نکته دیگری از همان دست تکرارش می‌کنم؛
«در سوره مبارکه «نمل» به ماجرای هُدهُد و خبری که برای حضرت سلیمان(ع) آورده بود، ‌اشاره شده است. در کلام خدا آمده است که وقتی سلیمان(ع) در میان پرندگانی که با او بودند، هدهد را ندید، برآشفت و گفت: «‌مَا لِیَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ کَانَ مِنَ الْغَائِبِینَ- هدهد کجاست که نمی‌بینمش؟ آیا از غیبت‌کنندگان است»؟ اما انتظارش به درازا نکشید که هدهد از راه رسید و گفت: «‌أَحَطْتُ بِما لَمْ تُحِطْ بِهِ وَ جِئْتُکَ مِنْ سَبَاءٍ بِنَبَاءٍ یَقِین- از چیزى آگاهى یافته‌ام که تو از آن آگاه نشده‌اى و براى تو از «سبا» گزارشى مهم و درست آورده‌ام». هدهد فقط یک پرنده بود و بدیهی است که جایگاه و منزلتش با سلیمان نبی علیه‌السلام حتی قابل مقایسه هم نبود. اما، برای سلیمان از «سبا» خبری آورده بود که سلیمان را با آن همه شوکت به آن دسترسی نبود». نگارنده نیز به اقتضای نوع کارم، در جریان مسائلی قرار می‌گیرم و نکاتی را می‌بینم که بعید نیست از نگاه برخی از بزرگان پنهان مانده باشد. مسائلی از این نوع، نه افرادی نظیر نگارنده را به بزرگی می‌رساند و نه از بزرگی بزرگان می‌کاهد. و اما؛
روز ۲۳ شهریور ماه، حضرت آیت‌الله سیستانی یکی از مراجع عالیقدر و فرهیخته شیعیان، خانم «جینین هینیس پلاسخارت» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در عراق را در دفتر خود به حضور پذیرفتند و مواضع ارزشمند خویش در امور عراق را که حاکی از نگاه عالمانه و گره‌گشای معظم‌له درباره مسائل جاری عراق بود با ایشان در میان گذاشتند. تاکید بر شفافیت و سلامت انتخابات پارلمانی پیش‌روی، ضرورت مبارزه جدی با فساد، اجتناب از گزیده‌گرایی و تبعیض، مجازات عادلانه مفسدان در هر جایگاهی که قرار دارند، اعمال حاکمیت دولت و پرهیز از ایجاد قلمرو‌ها و مناطقی تحت عناوین مختلف و خارج از قوانین جاری کشور‌، مجازات عوامل ترورهای اخیر و...
حضرت آیت‌الله سیستانی (دام عزّه) در این دیدار از نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل خواستند که انتخابات پارلمانی عراق تحت نظارت نمایندگانی از سازمان ملل متحد انجام پذیرد! که با عرض پوزش باید به محضر ایشان عرضه داشت این درخواست اولاً؛ دون ‌شأن و جایگاه برجسته و قابل احترام حضرت آیت‌الله سیستانی است. در واقع این سازمان ملل است که برای توجیه صلاحیت خود به تائید حضرت ایشان نیاز دارد و ثانیاً؛ با جایگاه و منزلت عراق به عنوان یک کشور مستقل که استقلال و آزادگی خود را با ایثار‌ها، از خودگذشتگی‌ها، خون‌دادن‌ها و خون‌دل خوردن‌های مردم شریف و مخصوصاً جوانان غیور آن سرزمین مقدس به دست آورده است، همخوانی ندارد. دعوت از سازمان ملل برای نظارت بر انتخابات یک کشور، اعلام ورشکستگی آن کشور، بدبینی به ملت و خوشبینی به بیگانگان است و بدیهی است که این دو مقوله از ساحت‌قدسی حضرت آیت‌الله سیستانی مرجع عالیقدر جهان تشیع به دور است.
امروزه کمترین تردیدی وجود ندارد که سازمان ملل برخلاف آنچه ادعا می‌کند، نه فقط در جهت تامین صلح جهانی حرکت نمی‌کند بلکه به صورت یک اهرم فشار، در اختیار قدرت‌های زورگو، مخصوصاً آمریکا و متحدان غربی و عبری و عربی آن قرار دارد و تنها مروری گذرا بر عملکرد و مواضع این سازمان طی چند دهه اخیر به وضوح از این واقعیت تلخ حکایت می‌کند؛ سکوت سازمان ملل در مقابل جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین و حتی در مواردی تائید صریح این جنایات، نادیده گرفتن حمایت آشکار تسلیحاتی و مالی آمریکا و متحدانش از صدام در جنگ تحمیلی ۸ ساله، اشغال افغانستان و عراق از سوی آمریکا، کشتار مسلمانان در میانمار و کشمیر، چشم بستن بر جنایات عربستان در قتل‌عام زن و مرد و کودکان یمن و سکوت حمایتگرانه در قبال محاصره زمینی و دریایی و هوایی مردم مظلوم یمن و رها کردن آنها در چنگ بیماری و گرسنگی و... تسلیح و تامین مالی تروریست‌های تکفیری توسط دولت‌های جنایتکار آمریکا و اروپا و عربستان و امارات و... همین سازمان ملل که حضرت آیت‌الله از نماینده آن خواستار نظارت بر انتخابات پارلمانی عراق شده‌اند، در مقابل فشار افکار عمومی مجبور شد دولت عربستان را در لیست جنایتکاران جنگی قرار بدهد ولی بلافاصله بعد از آن که آل‌سعود سازمان ملل را به قطع کمک‌های مالی تهدید کرد، آقای دبیر کل با وقاحت و بی‌شرمی تمام، نظر خود را پس گرفت‌! سازمان ملل از کنار جنایت ترامپ در ترور سرداران بزرگ اسلام حاج قاسم سلیمانی و ابو‌مهدی مهندس که امنیت امروز مردم عراق و منطقه مدیون مجاهدت‌های آنان است، بی‌تفاوت عبور کرد و حال آنکه مطابق قوانین تعریف‌شده سازمان ملل باید آمریکا را تحت ماده ۴۲ فصل هفت منشور این سازمان قرار ‌داده و مجازات می‌کردند و ده‌ها نمونه دیگر که در این مختصر نمی‌گنجد.
ما از بزرگانی چون حضرت آیت‌الله سیستانی تفسیر آیه ۶۰ از سوره مبارکه نساء را شنیده و به گوش دل سپرده‌ایم که در آن خداوند متعال، مؤمنان را از پذیرش داوری طاغوت به شدت منع فرموده است؛ «‌أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَحَاکَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ یَکْفُرُوا بِهِ».
نگارنده با شناخت اجمالی ولی متقنی که از حضرت آیت‌الله سیستانی و هوشمندی آمیخته به حکمت معظم‌له دارد، به جد بر این باور است که در گزارش ملاقات ایشان با نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل اشتباهی رخ داده است و دفتر حضرت آیت‌الله در گزارش ملاقات بی‌دقتی کرده است و انتظار آن است که دفتر معظم‌له این بخش از گزارش ملاقات یاد‌شده را تصحیح کند، چرا که حضرت ایشان یکی از مراجع عالیقدر تشیع و متعلق به جهان اسلام هستند. این انتظار نیز در میان است که جسارت نگارنده را به حساب علاقه و احترامی که برای ایشان قائل هستم بنویسند... و آخر دعوانا أَنِ الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِین.