رویای تجزیه سوریه

 فتح الله عباسیان- سال هاست که موضوع تغییر نقشه جغرافیا و ژئوپولوتیک خاورمیانه در بین برخی سیاستمداران آمریکایی مطرح است در این بین جمهوری خواهان بیشتر از دموکرات ها در امریکا به دنبال این طرح با هدف تثبیت اسرائیل و مدیریت منطقه توسط این رژیم بوده و هستند.
اسرائیل، آمریکا و اروپا به دنبال فرصتی بوده‌اند تا نقشه جغرافیایی منطقه را با هدف تجزیه کشورهای مهم از جمله ایران به دو یا سه کشور تغییر دهند، به گونه‌ای که وقتی این اتفاق افتاد کشورهای تجزیه شده دچار، اختلاف، نزاع قومی، فرقه‌ای، مذهبی، اقتصادی،تجاری و... به زعم بانیان طرح کشورهای کوچک شده دیگر برای آمریکا، اروپا و اسرائیل شاخ نخواهند شد زیرا قدرت کشور واحد را ندارند.
آرمان‌های صهیونیستی مبتنی بر تجزیه جهان عرب از سوریه آغاز می‌شود، اما تا قبل از رسیدن به منطقه خلیج فارس و عربستان سعودی در شرق و مصر و لیبی و الجزایر در غرب به پایان خود نمی‌رسد، این رویا دیگر برای صهیونیست‌ها یک خواب و خیال نیست، چرا که آنها ساختارها و مکانیزم ایجاد آن را در چارچوب شکست دولت‌های عربی در تمامی سطوح و از بین بردن هویت قومی و ایجاد جنگ‌ها برای تخریب داخلی کشورها فراهم کرده اند. این در حالی است که هیچ حزب فعال و تأثیرگذاری برای ارائه پروژه‌های نهضت بخش وجود ندارد و مداخله‌های خارجی گسترده‌ای نیز در این منطقه صورت می‌گیرد. اسرائیل تنها طرفی نیست که به دنبال ترسیم مجدد نقشه منطقه عربی و بسط نفوذ خود در آن برآمده است.  
تجزیه سوریه بخش مهمی از منافع رژیم اسرائیل را تأمین کرده و دستاوردهای زیر را برای این رژیم به ارمغان می‌آورد:
تثبیت یکی از مبانی مهم مورد نظر اسرائیل که معیاری اساسی برای تشکیل رژیم‌های سیاسی بر اساس رویکردهای دینی و فرقه ای می باشد، به این ترتیب بیشترین انسجام داخلی در میان رژیم‌های سیاسی کوچک ایجاد می‌شود و ساختارهای سیاسی در کشورهای دیگر با تحریک احساس مظلومیت، روند جدایی طلبی و مطالبات خود را افزایش می دهند، این روند به سرعت به عراق کشیده می شود و احتمالاً مدتی بعد وارد لبنان خواهد شد.
بر این اساس دیگر رژیم صهیونیستی تنها دولت مبتنی بر ساختار دینی در روند تشکیل خود نخواهد بود و به این ترتیب می تواند به عنوان یک دولت یهودی، مشروعیت بین‌المللی برای خود به دست آورد. همچنین تشکیل رژیم‌هایی بر اساس مبانی دینی و قومی باعث می‌شود اسرائیل زمینه برای مظلوم نمایی فلسطینی‌ها در اردن را فراهم کرده و از حاکمیت اقلیت اردنی بر اکثریت فلسطینی سخن بگوید و موضوع تشکیل دولت فلسطین را در مناطق شرقی رود اردن مطرح کند. این موضوع یکی از نگرانی‌های ویژه ای است که پادشاهی عمان و عبدالله دوم می ترسد موضوع فلسطین به ضرر کشور اردن حل‌وفصل شود.
هر رژیم سیاسی که به این ترتیب تشکیل شود ضرورتاً ضعیف، شکننده و بدون اعتماد به رژیم‌های همسایه خواهد بود و منافع آن ایجاب خواهد کرد بیش از پیش به اسرائیل نزدیک شده و با آن متحد شود. به این ترتیب اسرائیل به بزرگ‌ترین قدرت منطقه‌ای تبدیل می‌شود و قادر خواهد بود نفوذ خود را در منطقه گسترده کرده و نقش پلیس منطقه را ایفا کند، به این ترتیب دیگر سران اسرائیل به دنبال سوالات خسته ‌کننده در جهت تضمین آینده بقا و موجودیت خود نخواهند بود.تجزیه سوریه برای اسرائیل در شرایط کنونی اهمیتی موجودیتی دارد. غرب به تأسی از سیاست جهانی امریکا مبنی بر تبدیل اسراییل به ژاندارم و قدرت بی رقیب منطقه که همزمان توان رویارویی تهاجمی با همه کشورهای اسلامی را داشته باشد، در پی آن است؛ تا با تقسیم واحدهای بزرگ اراضی وسیع کشورهای اسلامی که از قضا سرشار از انرژی نفت و دیگر پتانسیل های برتری بر اسراییل هم هستند، از ضریب و احتمال قدرت گیری آنها در آینده بکاهند و در نهایت زمینه را برای استیلای بی چون و چرای رژیم اسراییل بر کل منطقه، فراهم سازند.